آقای اکبر بزرگیان در سال ۱۳۳۴ هجری شمسی (۱۹۵۵ میلادی) در شهر فرهنگ‌خیز اصفهان به دنیا آمد. او از سن شش سالگی به همراه برادرانش در کارگاه‌های سماورسازی اصفهان مشغول به کار شد و به ساخت وسایل و اشیاء مختلف پرداخت.

در سن چهارده‌سالگی، او به استادی ماهر در زمینه کار با فلزات مختلف تبدیل شد و به‌تدریج در کار خود تخصص بیشتری پیدا کرد. او منحصراً زیرساخت‌های آثار استادان بزرگ اصفهان را تهیه می‌کرد. به دلیل علاقه فراوان و استعداد سرشار خود در این رشته که به «دواتگری» معروف است، این هنر را به اوج خود رساند. علاوه بر دواتگری، او به هنر قلم‌زنی نیز روی آورد و در این زمینه نیز به استادی ماهر تبدیل شد.

آثار دواتگری و قلم‌زنی او که همگی به دست خود ساخته شده‌اند، امروزه در موزه‌های ایران و خارج از کشور به نمایش درآمده و مورد تحسین قرار گرفته‌اند. او در زمینه دواتگری استاد خاصی نداشت، اما در هنر قلم‌زنی از استادانی همچون استاد علاقه‌مندان و استاد دهنوی تأثیر گرفت. مشابه استاد دهنوی، آثار او گرایش زیادی به هنر دوره هخامنشی، به‌ویژه تخت جمشید، و همچنین سبک‌های هنری دوره ساسانی و سلجوقی دارد.

کار او از این نظر بسیار ارزشمند است که در گذشته و حتی در زمان کنونی، به‌ندرت استادانی پیدا می‌شوند که هم در ساخت فلزات و هم در قلم‌زنی تبحر داشته باشند. آقای بزرگیان آثار خود را در نمایشگاه‌های متعدد داخلی و خارجی به نمایش گذاشته است، از جمله در نمایشگاه صنایع‌دستی در کاخ چهلستون اصفهان (سال ۱۳۶۹ هجری شمسی)، شیراز (۱۳۷۰)، تهران (۱۳۷۱)، تبریز (۱۳۷۲) و تهران (۱۳۷۹).

او طی سال‌های اخیر آثار خود را به‌صورت مستمر در موزه صنایع‌دستی تهران به نمایش گذاشته و لوح‌های تقدیر متعددی دریافت کرده است. در حال حاضر، او علاوه بر ساخت انواع فلزات همچون طلا، نقره، مس و دیگر فلزات و همچنین هنر قلم‌زنی، در دانشگاه هنر اصفهان به تدریس رشته دواتگری مشغول است و همواره مشوق دانشجویان و علاقه‌مندان به این رشته هنری می‌باشد.